Kampania Korriban: Przedpola

Spojrzałem na swoją Mistrzyni. Jest pewna tego co robi? By nie okazać zakłopotania, włączyłem swój miecz. Czerwona klinga wysunęła się i trzaskała. Nie przyjąłem żadnej wyraźniej postawy, ale byłem gotów na atak. Cieszyłem się, że przy pierwszej prawdziwej walce mogę mieć sojusznika. Cały czas wpatrzony byłem w to "coś". Nawet adept mógłby bez problemu poczuć jedo aurę. Co teraz zrobi, jak zareaguje? Kim lub czym to jest? - pytania zaczęły krążyć w moim umyśle. Obym doczekał odpowiedzi.

Istota wydała z siebie ów metaliczny pomruk, który był równie złowieszczy co brak twarzy. Jarzący się w dłoni miecz świetlny gotów był do zabijania.
-Jesteście tylko nędznymi podróbkami sithów. Nie macie pojęcia czym jest ciemna strona mocy, nie macie nawet pojęcia o mocy i sile jaką daje.
Postać zaatakowała, najpierw napierając na Xan. Uderzenie jego miecza było tak potężne, iż mimo zablokowania, kobieta cofnęła się w tył o kilka dobrych metrów. Kolejne cięcie skierowane było na Nightwisha, który stał niemalże bezbronny. Zezłoszczona Xan kątem oka zauważyła jednak coś ciekawego. Zarnak podniósł się na nogi i właśnie znikał w głębi grobowca.

Xan uśmiechnęła się pogardliwie słysząc, że nazywa ją "podróbką sitha". Zupełnie nie spodziewała się jednak, że cios wymierzony w jej stronę będzie aż tak silny. Odskoczyła do tyłu, lądując kilka metrów dalej. Patrzyła wściekle na przeciwnika. Może i była od niego słabsza, jednak w dalszym ciągu nie traciła nadziei na wygraną. Wściekłość zapanowała nad jej ciałem, ciosami i ruchami. Jeśli Nightwish dalej stał w zasięgu ciosu przeciwnika, użyłaby pchnięcia Mocą, aby odrzucić go z tego miejsca. Próbowałaby jednocześnie wymanewrować uczniem w wejście do grobowca.
Nie zdziwiła się zupełnie widząc Zarnaka wbiegającego do środka świątyni. Spodziewała się, że może kolos obróci się w jego kierunku, jednak bezskutecznie. W jej głowie narodził się za to ciekawy plan. Krzyknęła do Nightwisha, żeby wbiegł do świątyni, a następnie przyspieszyła swoje ruchy mocą, tak aby wyminąć mężczyznę i wbiec pod portal. Następnie wbiła miecz świetlny w sufit, wycinając z niego walcowaty kształt. Kiedy tylko zaczął spadać ponownie użyła mocy aby zagrodzić przejście. Wiedziała, że tamtego nie zatrzyma to na długo, jednak zawsze była to przeszkoda, dodająca kilka sekund do ich kończącego się czasu. Rozejrzała się dookoła w poszukiwaniu jakiejś konsoli, lub czegoś, co pomogłoby im skonfrontować się z osiłkiem.

Cios był tak potężny, że gdy Mistrzyni kazała mi biec do świątyni poczułem ulgę. Z włączonym jeszcze mieczem, pobiegłem wprost do wejścia. Nie oglądałem się za siebie, miałem tylko nadzieję, że ona wie co robi. Usłyszałem jakieś huki jednak nawet to nie pozwoliło mi się zatrzymać. W oddali zobaczyłem Zarnaka i roszyłem w jego stronę. Emocje podtrzymywały mnie przy siłach, Moc nie pozwalała na zmęczenie. Najlepsze dopiero się zacznie. [Przepraszam za nieobecność, miałem problemy z Internetem]

Nightwish poczuł jak pchnięcie Mocy niesie go jeszcze dalej ku wyjściu. W końcu przeleciał przez otwór docierając do ogromnej komnaty głębokiej na osiemdziesiąt metrów. W głębi, gdzieś u dołu krętych schodów rozpoczynających się z boku platformy stał Zarnak, zdyszany lecz wciąż demoniczny w swych ruchach. W samym centrum grobowca znajdowała się kamienna piramida, z niej zaś biło nieprzyjemne, czerwone światło, którego źródła nie sposób było nazwać z tej perspektywy.
W tym samym czasie Xan ścierała się w walce ze strażnikiem, który nie pozwolił jej tak po prostu przejść. Jego potężne ciosy mieczem były trudne do obrony, a w Mocy był równie silny co sama sithańska wojowniczka. Miał jednak problemy z szybkością kobiety. Kiedy Xan go minęła, rozwścieczony ruszył ku głębi grobowca. Zablokowana przez walec droga po kilku minutach stała otworem. Zanim jednak się to stało, Xan i Nightwish otrzymali sporo czasu by coś zrobić. Pytanie tylko, co chcieli zrobić? Zarnak właśnie wchodził do piramidy.

Xan zdyszana stanęła na chwilę, przysłuchując się potężnym uderzeniom, w kamień który zawaliła. Wiedziała, że nie mają zbyt wielu czasu, że mężczyzna wkrótce się przebije. Co mogła zrobić? Skierowała swoje kroki w stronę lśniącej czerwonym blaskiem piramidzie. Była cholernie ciekawa, jak Zarnakowi udało się przebyć odległość tak szybko. Wiedziała, że będzie trzeba improwizować. Użyła ponownie przyspieszenia Mocą i zaczęła biec po schodach w dół. Cały czas zastanawiała się, czy uda jej się zeskoczyć z części schodów, tak by nie upaść na piramidę i nie połamać nóg. O ile istniałaby taka możliwość Xan od razu by ją wykorzystała. Wydawało się jakoby zapomniała o Nigthwishu, cóż był samodzielnym sithem. Niech i on zacznie biec...

Nightwish poszedł za Zarnakiem wydawało się, że nie ma innego wyboru. Cały czas miał włączony miecz. Idąć, rozglądał się z niepokojem przez jakiś czas. Tak strasznie chciał, żeby nikt się na nim nie zawiódł, ale nie miał okazji by pokazać swoje umiejętności. Aura Mocy, która otaczała to miejsce była tak silna, że Night przestawał już zwracać na nią uwagę. Przyspieszył. Przestał myśleć o czymkolwiek, zwyczajnie szedł uważając na niebezpieczeństwa otoczenia.

Zarnak wszedł do piramidy, lekko onieśmielony panującą atmosferą oraz aurą, którą wyczuwał całym sobą. Właz zamknął się za nim, uniemożliwiając komukolwiek wejście za nim. Otoczyło go szkarłatne światło, zaczął krzyczeć...światło go pochłonęło.

Tymczasem Xan wykorzystując Moc, naginając ją do swej woli nie pozwalała strażnikowi obalić walca. Był piekielnie silny, ale trzeba przyznać, że ona również nie była nowicjuszem. Z kolej dla Nightwisha, który z bezpiecznej-w miarę- akademii przeniósł się od razu w wir walki to wszystko było tak zaskakujące i przygniatające, że jego członki odmawiały posłuszeństwa. Zarówno strażnik jak i Xan emanowali taką siłą i gniewem, że wydawał się kruszyć pod ich napływem. Zaś to co działo się na dole, to czemu ulegał Zarnak... Nie pojmował tego w żaden sposób.
-Nightwish, ruszaj na dół!! JUŻ!!- Ryknęła Darth Xan wyrywając chłopaka z letargu. Gnają ile sił w nogach, zbiegał po schodach ku dołowi, gdzie słychać już było jęki i krzyki Zarnaka.
Gdy tylko stopy Cienia dotknęły podłogi, pierwsi przeciwnicy zaczęli budzić się do życia. Zadziwiająco dobrze zachowane zwłoki, truposze, łowcy skarbów z różnych epok powoli podnosili się z ziemi. Uzbrojeni najczęściej w prymitywne narzędzia lub kruszącą się broń zaatakowali Nightwisha, chcąc odebrać mu jego życie. Ich zazdrość potęgowała ich złość, nie lubi jednak istotami Mocy a tym bardziej nie uczniami Ciemnej Strony.

Na ich widok Nightwish lekko drgnął, ale juz zaraz stał w pozycji ofensywej gotów do walki. Fala przeciwników próbowała go okrążyć. Night, użył eskalacji. Poczuł wyższość nad istotami, i ruszył do ataku. Nie wydawały się być wymagającymi wrogami, jednak on zachowywał czujność. Rozcinał przeciwników, jednego po drugim, niektórych niszczył siłą pchnięcia Mocy. Ich prymitywna broń nie równała się w żadnym stopniu z mieczem świetlnym. Na twarzy młodego Sitha pojawił się wreszcie uśmiech.

Młody sith ciął przeciwników, lecz ich liczba stale rosła i wkrótce został okrążony przez bezmyślne bestie, nieprzypominające już prawie w ogóle ludzi. Różne rasy mieszały się w jedną, zbitą kupkę mięsa wyposażoną w broń. Nightwish musiał dać z siebie wszystko, by przeżyć. W czasie jednego z ataków, kiedy ciął przeciwnika od tyłu ktoś wbił mu coś w łydkę, powodując brzydką, dość głęboką a przede wszystkim bolesną ranę. Niewyposażeni wojownicy-zombi atakowali gołymi rękoma, kośćmi. Choć Cień walczył, czuł na sobie od czasu do czasu jakieś uderzenie.

Nie masz jeszcze pchnięcia mocą!

Sorki myślałem, że to coś w rodzaju podstawowej umiejętności

Nightwish poczuł paraliżujący ból, ale nie pozwolił wyprowadzić się z równowagi. Dalej obcinał kończyny swoim przeciwnikom. Skupił w sobie Moc, najlepiej jak mógł. Tylko to mogło go uratować. Przez chwilę myślał gdzie jest Mistrzyni Xan i czy zdoła mu pomóc, doszedł jednak do wniosku, że musi liczyć bardziej na swoje umiejętności. Przybrał pozycję defensywną, wyprowadzając szybkie ciosy. Postanowił wykorzystać przewagę szybkości przeciw spowolniałym hordom umarlaków. Na dłuższą metę jednak ta technika nie dawała rezultatów, a Mistrzyni nigdzie nie było widać. Cień tracił siły, które były tak cenne. Podjął ważną decyzję. Przybrał pozycję ofensywną i ruszył do szybkiego ataku. Chciał przebić się, przez tą grupę. Torował sobie drogę ostrzem miecza, zespolił się z Mocą, emocjami, uczuciem. W głowie widniał jeden cel pobiec do wejście, wyrwać się dalej.

Strażnik przebił barierę i z furią na natarł na Xan, tnąc tak mocno, że miecz po uniku sithańskiej wojowniczki rozciął sporą część gruntu pod nim. Xan, choć nie posiadała tak ogromnej siły fizycznej, to jednak była sithem i znała sztuki, które mogły dać jej przewagę. Przekonał się o tym Nightwish, który w śmiertelnej walce z ożywieńcami dojrzał strażnika i Xan. Ta, pomimo, iż stała tuż przy nim nie była obiektem ataku, a strażnik wymachiwał swym mieczem na wszystkie strony rozcinając powietrze. Właśnie wtedy, gdzieś pomiędzy iluzjonistycznymi umiejętnościami Darth Xan, a rozpaczliwą walką młodego Cienia pojawił się Zarnak. Szybki i dziki niczym bestia. Jego zabrackie działo stało się czarne, a nakreślone na nim białe linie zmieniły go w szamana szaleństwa. Masywny, z obnażonym torsem i lśniącymi rogami na głowie roztrzaskał umarlaków a swą złością strącił ich na samo dno piekieł, tak, że już nie powrócili. Nightwish przerażony tym co zobaczył, upadł na ziemię.
Xan zaskoczona całym zajściem rozluźniła swe iluzjonistyczne macki wypuszczając strażnika na wolność. Nim ten jednak wykonać śmiertelny cios, Zarnak złapał jego dłoń i wyrwał ją ja gdyby była jedynie imitacją. Następnie cięciem zmienił go w kupkę prochu.
-Kim ty jesteś?- zadrżała Xan, sama odczuwając strach
-Jestem Darth Ugedar- Cień. Zarnak. Przestał istnieć. Narodziła się nowa istota, zrodzona z ciemności.

Talon uniósł głowę. Poczuł to całym sobą. Skinął, po czym wezwał swego sługę. Narodził mu się syn.

Na twarzy Xan dalej malowało się nieme przerażenie, mimo że kobieta starała się zachować spokój. Ta osoba już nie była Zarnakiem. Kobieta była jak najbardziej świadoma zagrożenia. Delikatnym kopnięciem rozwiała popiół, który kiedyś był godnym przeciwnikiem. Miecz Xan powędrował w dół, choć ostrze dalej lśniło czerwonym blaskiem. Nie chciała pozostawać bez jakiejkolwiek osłony. Zdawała sobie sprawę, że wraz z Talonem naruszyli jakąś potężną Moc, która tylko czekała na uwolnienie. Zastanawiała się, jak długo będą czekać na konsekwencje. Czy ten sith zabije Talona przy pierwszym spotkaniu, a może będąc bezgranicznie posłusznym pozbędzie się za niego konkurencji?
Podeszła do swojego ucznia, nakazując mu ręką wstać. Nie odezwała się do niego ani słowem. Nie czas teraz było na dyskusje.
-Czy zdobyliśmy wszystko to, po co przyszliśmy? - Zapytała niegdysiejszego Zarnaka, który teraz tytułował się jako Darth Ugedar. Tym razem lepiej panowała nad mimiką twarzy, mimo że dalej nie pozbyła się uczucia strachu.

Nightwish cały czas zaskoczony, wstał powoli i nie odzywając się podszedł do grupy Sithów. Wielka Moc emanowała od tego co powstało z Zarnaka, nawet on jako młody Cień mógł to bez problemu poczuc. Wyłączył swój miecz świetlny i przypiął go na swoje miejsc. Rozglądając się, czekał na dalszy rozwój wydarzeń.

-Owszem, ja jestem tym, po kogo przybyliśmy.
Zabrak wyszedł pierwszy nie zważając na innych. Wielką niewiadomą była tożsamość tej istoty. Z jednej strony wciąż wyczuwało się go jako Zarnaka, z drugiej stał się całkowicie inny, dojrzały, silny. Przybrał nawet przydomek Darth co dla samej Xan było niedorzeczne, skoro nikt go tak nie mianował. W końcu jeszcze kilka chwil temu był to zwykły Cień. Niemalże taki sam jak jej uczeń.
Wydobycie się z grobowca okazało się poniekąd prostsze i przyjemniejsze niż wchodzenie doń. Zarnak wyszedł pierwszy, przypiął swój miecz do pasa i rozejrzał się po pustynnej planecie jakby szukając czegoś lub wywąchując jakiś zapach. Dopiero tutaj można było dojrzeć jego czarną skórę, białe naznaczenia, które spływały przede wszystkim na prawą rękę.
-Gdzie Darth Adius?- zapytał Zabrak.

Xan bez słowa zaczęła wychodzić z grobowca, za mężczyzną, który teraz tytułował się Darth. Nie miała jednak zamiaru go poprawiać. Niech jego manierami zajmie się jego mistrz... Kiedy już wyszła z tego upiornego budynku poczuła się pewniej i może odrobinę bezpieczniej. Jeśli do tej pory jej nie zabił, to raczej przez najbliższy czas tego nie zrobi... Chyba, że ona sama da mu do tego powód... Kobieta przypomniała sobie sitha, z którym zmagała się przed kilkoma minutami, a którego tamten zabił z taką łatwością. Ciarki przeszły ponownie przez całe jej ciało.
Obróciła się przez ramię spoglądając na Nightwisha. Jakim cudem przeżył? Musiał mieć wyjątkowe szczęście. Jeśli Talon zamierzał robić wstępną selekcję uczniów mógł się tym zająć przed szkoleniem! Xan była odrobinę wściekła. Z drugiej jednak strony jej uczeń dalej żył, a więc zagrożenie nie było aż tak ogromne. Z rozmyślania wyrwał ją głos niegdysiejszego Zarnaka.
-A skąd mam wiedzieć? - powiedziała wzruszając ramionami - Kiedy tu dolecieliśmy Adiusa już, bądź jeszcze nie było...

Adius poczuł wszystko w Mocy i zawrócił. Transportowiec, który leciał razem z nim został wysłany w stronę grobowca lecz on powrócił do Akademii. Wyczuł tak potężne zagrożenie, że nie sposób było nie przedyskutować tego z Talonem. Sith zniknął z pola widzenia, zaś transportowiec pojawił się w kilka chwil później przy fasadzie grobowca. Sterujący nim droid poprosił wszystkich by wsiedli do środka.
Zarnak nie odezwał się więcej. Siedział spokojnie, ze spuszczonymi ramionami, pochłonięty w medytacji, którą Xan mogła wyczuć.

Koniec tej części misji. Miała być ciekawsza, ale skład się posypał. Xan i Nightwish dostaną zaraz nową misję, tym razem jednak Xan jest jako mój NPC.

Zarnak otrzymuje tytuł Darth, zaś jego konfrontacja z siłami Akademii zostaną ukazane w innym temacie!

Nightwish!
+ 30 Shii-Cho
+ 30 Lepsza wrażliwość na Moc
+ 40 Wiedza: Aspekt Mocy (Ciemna Strona)
+ 200 Exp

Proszę Kailen by wpisała mu to w profil!!